Obligacje

Obligacja jest papierem wartościowym zaliczanym do instrumentów dłużnych. Emitent stwierdza w obligacji, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Świadczenie może mieć charakter pieniężny, niepieniężny lub też mieszany. Co do zasady, obligacja składa się z części nominalnej i części kuponowej. Część nominalna to inaczej wartość nominalna obligacja wypłacana przez jej emitenta w dniu wykupu obligacji, niezależnie od ceny, jaką inwestor zapłacił za obligację w momencie jej nabywania. Część kuponowa to inaczej odsetki, jeżeli są przewidziane, które emitent wypłaca obligatariuszowi z tytułu pożyczenia mu kapitału.

Emitentami obligacji mogą być:

• Podmioty prowadzące działalność gospodarczą – takie obligacje nazywa się obligacjami korporacyjnymi.
•  Jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa) – takie obligacje nazywa się obligacjami komunalnymi lub obligacjami samorządowymi. Obligacje komunalne są najczęściej emitowane na rynku niepublicznym, a nabywcami są instytucje fi nansowe. Dotychczas tylko trzy podmioty (w kolejności emisji – Ostrów Wielkopolski, Rybnik i Poznań) zdecydowały się na publiczną emisję obligacji.
• Skarb Państwa (państwo polskie) – takie obligacje nazywa się obligacjami skarbowymi. Obligacje skarbowe są papierami wartościowymi na okaziciela i są sprzedawane na specjalnych przetargach organizowanych przez Narodowy Bank Polski (tzw. obligacje hurtowe) albo w sieci sprzedaży detalicznej (tzw. obligacje detaliczne). Dotychczas Skarb Państwa emitował obligacje jednoroczne, dwuletnie, trzyletnie, pięcioletnie i dziesięcioletnie o różnym charakterze oprocentowania.

 Podstawowymi parametrami charakteryzującymi obligacje są:

• wartość nominalna, czyli stała wartość, od której nalicza się odsetki oraz po której emitent wykupuje obligację w terminie jej wykupu;
• cena (wartość) emisyjna, czyli cena, po której emitent obligacji proponuje inwestorom jej nabycie – może być wyższa albo niższa od wartości nominalnej obligacji;
• cena rynkowa, czyli cena, po jakiej zawierane są transakcje obligacjami na rynku wtórnym;
• termin wykupu, czyli termin, po upływie którego emitent zobowiązany jest do wykupienia obligacji i zwrotu pożyczonego kapitału;
• oprocentowanie, czyli wysokość stopy procentowej, na podstawie której oblicza się wartość odsetek wypłacanych obligatariuszom przez emitenta, podawane w skali roku;
• termin płatności odsetek, czyli termin, w którym emitent zobowiązany jest do wypłacenia obligatariuszom odsetek. Z reguły, terminy płatności odsetek przypadają raz w roku, dwa razy w roku lub raz na kwartał.

Źródła: https://www.knf.gov.pl/Images/FERK-skrypt_dla_nauczycieli_tcm75-2438.pdf
Podręcznik do przedsiębiorczości dla Szkół Ponadgimnazjalnych "podstawy przedsiębiorczości", wyd. Operon 2012